گرامر مصدر ها در زبان انگلیسی به همراه مثال

مقدمه

احتمالاً شما هم در دوران یادگیری زبان انگلیسی بارها با کلمه‌ی to در کنار فعل مواجه شده‌اید و از خود پرسیده‌اید که این ساختار دقیقاً چیست و چگونه باید از آن استفاده کرد. اینجاست که مفهوم “مصدر” (Infinitive) وارد بازی می‌شود. در واقع، مصدر پلی است بین حالت خالص فعل و نحوه‌ی استفاده‌ی آن در جمله. در این مقاله در موسسه زبان آفاق می‌خواهیم تمام زوایای این موضوع را بررسی کنیم؛ از تعریف دقیق مصدر گرفته تا انواع و کاربردهای مختلف آن. پس اگر آماده‌اید، بیایید با هم قدم‌به‌قدم پیش برویم و مثل یک نقشه‌ی راه، همه چیز را در مورد مصدر انگلیسی یاد بگیریم.

تعریف مصدر

مصدر، شکلی از فعل است که نه به شخص و نه به زمان خاصی محدود می‌شود. به عبارت ساده، وقتی می‌گوییم to eat، to go یا to study، در واقع هنوز انجام دادن یا ندادن عمل را مشخص نکرده‌ایم. این فعل در حالت پایه‌ی خود قرار دارد و صرف نشده است. برای مثال در جمله‌ی “I want to go home”، فعل اصلی ما “want” است و “to go” نقش مصدر را دارد.
اگر به این فکر کنید که فعل مثل بذر یک گل است، مصدر همان بذرِ کاشته نشده‌ای است که هنوز در زمین خاصی قرار نگرفته و منتظر است تا در جای مناسب کاشته شود و شکوفا گردد.

تفاوت مصدر و فعل

شاید برایتان سؤال پیش بیاید که تفاوت دقیق بین فعل ساده و مصدر چیست. فعل صرف‌شده در زمان، شخص و شمار خاصی قرار می‌گیرد. مانند “He goes to school”، که فعل “goes” صرف شده است. اما در صورت استفاده از مصدر مثلاً “to go”، دیگر نشانه‌های زمان و شخص را نخواهیم داشت.
تفاوت اصلی این است که مصدر قابلیت قرار گرفتن در بخش‌های مختلف جمله را دارد؛ به عنوان فاعل، مفعول یا حتی مکمل صفت استفاده می‌شود، در حالی که فعل صرف‌شده عموماً مرکز جمله را تشکیل می‌دهد و به شخص یا زمان وابسته است.

انواع مصدر در زبان انگلیسی

در زبان انگلیسی، سه نوع مصدر کلی وجود دارد: مصدر با To، مصدر بدون To و مصدر منفی. بیایید هرکدام را جداگانه بررسی کنیم تا ببینیم چگونه می‌توانیم از آن‌ها استفاده کنیم.

مصدر با To

رایج‌ترین شکل مصدر، مصدر همراه با to است. این حالت همان چیزی است که بیشتر زبان‌آموزان در ابتدا با آن روبه‌رو می‌شوند، مثل to play، to read یا to write در اکثر موارد هم از این نوع مصدر استفاده می‌کنیم. اگر بخواهیم خیلی ساده بگوییم، هرگاه به ساختاری نیاز داریم که فعل را بدون صرف کردن بیاورد، معمولاً از این شکل استفاده می‌کنیم.

مصدر بدون To

گاهی وقت‌ها در زبان انگلیسی با فعل‌هایی روبه‌رو می‌شویم که بعد از آن‌ها فعل دوم بدون to می‌آید. به این نوع ساختار، مصدر بدون to یا Bare Infinitive می‌گویند. مثلاً در جمله‌ی “I must go now”، بعد از must فعل go بدون to آمده است. افعال کمکی وجهی (مثل can, could, may, might, must, shall, should, will, would) از مهم‌ترین مواردی هستند که مصدر بدون to به دنبالشان می‌آید.

مصدر منفی

شاید فکر کنید که اگر خواستیم بگوییم “مصدر منفی” باید چه کار کنیم؟ برای منفی کردن مصدر کافی است از not قبل از فعل استفاده کنیم. برای مثال: “I decided not to go”. در این جمله “not to go” یک مصدر منفی است. این ساختار نشان می‌دهد که ما در حال ذکر یک اقدام منفی هستیم، یعنی تصمیم گرفته‌ایم “نرویم”.

کاربرد مصدر با To در جملات مختلف

مصدر با to می‌تواند در نقش‌های مختلفی در جمله ظاهر شود. بیایید این کاربردها را مرور کنیم:

حالت فاعلی

گاهی مصدر با to نقش فاعل را در جمله بازی می‌کند، مثلاً:
“To read books is my favorite hobby”
در این مثال، “to read books” فاعل جمله است و فعل اصلی ما “is” خواهد بود. این جمله نشان می‌دهد که مطالعه‌ی کتاب‌ها سرگرمی مورد علاقه‌ی گوینده است.

حالت مفعولی

بعضی وقت‌ها مصدر با to می‌تواند به عنوان مفعول فعل بیاید. مثلاً:
“I want to travel.”
در این مثال، “to travel” مفعول فعل “want” است. گوینده می‌خواهد سفر کند، اما هنوز انجام نشده است.

مصدر به عنوان مکمل صفت

برخی از صفات در انگلیسی نیاز به مکمل دارند. در این حالت معمولاً از مصدر با to استفاده می‌کنیم. به عنوان مثال:
“She is happy to help her friends.”
در این جمله، “to help her friends” مکمل صفت “happy” است و بیان می‌کند که او از کمک کردن به دوستانش خوشحال است.

کاربرد مصدر بدون To

افعال کمکی و وجهی

همان‌طور که گفتیم، افعال کمکی وجهی (مودال‌ها) مانند can, could, may, might, must, shall, should, will, would، همگی بعد از خود فعل را بدون to می‌آورند. مثلاً:
“I can swim.”
در این مثال، بعد از “can” فعل “swim” بدون to آمده است.

افعال حسی

برخی از افعال حسی مانند see, watch, hear در حالت خاصی می‌توانند از مصدر بدون to استفاده کنند. مثلاً وقتی می‌گوییم:
“I saw him jump over the fence”
فعل دوم به شکل ساده (jump) به کار رفته است، اگرچه گاهی بسته به بافت جمله می‌توانید از شکل -ing هم استفاده کنید (مثلاً “I saw him jumping…”). اما حالت مصدر بدون to در اینجا نیز رایج است.

مصادر استمراری و کامل

منظور از استمراری و کامل در اینجا این است که می‌توانیم در کنار مصدر، ساختارهایی داشته باشیم که زمان‌های استمراری یا کامل را نشان بدهند.

مصدر استمراری (Progressive Infinitive)

مصدر استمراری معمولاً به شکل “to be + V-ing” دیده می‌شود. این ساختار موقعیتی را نشان می‌دهد که در حال رخ دادن است یا حالت استمراری دارد. برای مثال:
“She seems to be studying now”
جمله نشان می‌دهد که در همین لحظه در حال مطالعه است و از فعل “seems” به همراه مصدر استمراری استفاده شده است.

مصدر کامل (Perfect Infinitive)

مصدر کامل معمولاً به شکل “to have + p.p.” ظاهر می‌شود و به کاری اشاره می‌کند که پیش از زمان فعل اصلی انجام شده است. مثلاً:
“They claim to have finished the project”
در اینجا فعل claim در زمان حال است، ولی اتمام پروژه در گذشته اتفاق افتاده. مصدر کامل (to have finished) این توالی زمانی را نشان می‌دهد.

نکات مهم در استفاده از مصدر

1. انتخاب فعل مناسب: دقت کنید بعد از فعل اصلی آیا باید از مصدر با to، بدون to یا حتی شکل -ing استفاده شود. حفظ کردن لیست افعالی که هریک ساختار مشخصی را می‌طلبند می‌تواند کمک‌کننده باشد.
2. جایگاه در جمله: مصدر می‌تواند در جایگاه‌های مختلف مانند فاعل، مفعول یا مکمل بیاید. چیدمان درست در جمله می‌تواند از ابهام جلوگیری کند.
3. توجه به معنا: گاهی اوقات تغییر در شکل مصدر یا جایگاه آن، معنای جمله را تغییر می‌دهد. بهتر است مثال‌های متنوع ببینید و تمرین کنید.

تفاوت مصدر و جراند (Gerund)

جراند (Gerund) حالت اسم‌گونه‌ی فعل است که به صورت فعل+ing ظاهر می‌شود، مانند “swimming” یا “reading”. اما مصدر، حالتی از فعل است که بدون صرف شدن برای زمان و شخص به کار می‌رود. تفاوت اصلی در این است که جراند در جمله معمولاً نقش اسم را بازی می‌کند (مانند فاعل یا مفعول)، در حالی که مصدر (به‌ویژه نوع با to) می‌تواند بیش از یک نقش را بر عهده بگیرد و در جایگاه‌های گوناگونی ظاهر شود. البته در پاره‌ای موارد، جراند و مصدر می‌توانند جایگزین هم شوند، اما در بیشتر موارد، هرکدام استفاده‌ی خاص خود را دارند.

اشتباهات رایج در کاربرد مصدر

• استفاده‌ی نادرست از to: بسیاری از زبان‌آموزان ممکن است به اشتباه بعد از برخی از افعال که نیاز به مصدر بدون to دارند، از to استفاده کنند.
• فراموش کردن منفی کردن مصدر: بعضی وقت‌ها افراد به جای “not to go” می‌گویند “to not go”، که گرچه در مکالمه ممکن است شنیده شود، اما از لحاظ گرامری نسخه‌ی متداول‌تر “not to go” است.
• ترکیب مصدر و جراند به شکل نادرست: گاهی دانش‌آموزان جمله را با جراند شروع می‌کنند اما در میانه‌ی راه به مصدر تغییر می‌دهند. همین موضوع باعث سردرگمی یا اشتباهات گرامری می‌شود.

مثال‌های کاربردی

بهتر است برای جا افتادن مبحث، چند نمونه‌ی کاربردی از مصدر با to و بدون to را بررسی کنیم:

مثال‌های مرتبط با مصدر با To

1. “I plan to visit France next summer”
2. “We decided to take the bus instead of the train”
3. “She hopes to become a famous artist”

مثال‌های مرتبط با مصدر بدون To

1. “You must leave now if you want to catch the train”
2. “They can play the guitar very well”
3. “I will help you move your furniture tomorrow”

در تمام این مثال‌ها، دقت کنید که انتخاب شکل مصدر مستقیم به فعل یا ساختار قبل از آن بستگی دارد.

تمرین برای تقویت درک مصدر

• تمرین نوشتاری: چند جمله بنویسید که در آن مصدر با to را به‌عنوان فاعل جمله استفاده کنید. سپس همان جملات را با نقش‌های دیگر (مثل مفعول) بازنویسی کنید.
• تمرین شنیداری: فیلم یا سریال‌های کوتاه انگلیسی ببینید و جملات حاوی مصدر با to و بدون to را یادداشت کنید. این کار کمک می‌کند تا درک بهتری از بافت و نحوه‌ی به‌کارگیری مصدر داشته باشید.
• جست‌وجوی مثال‌ها: به دنبال افعال کمکی وجهی بگردید و مثال‌های مختلف با هر کدام بسازید. هرچه بیشتر تمرین کنید، کاربردها برایتان طبیعی‌تر می‌شوند.
• شرکت در دوره های آنلاین زبان: با شرکت در دوره آنلاین زبان قادر خواهید بود در کمترین زمان، مصدر های انگلیسی رو فرا بگیرید.

روش‌های خلاقانه برای یادگیری بهتر

1. فلش‌کارت‌های رنگی: برای یادگیری افعالی که بعد از آن‌ها از مصدر با to استفاده می‌شود یا بدون to، فلش‌کارت درست کنید. با نگاه کردن مداوم به آن‌ها، ذهنتان به‌سرعت مطلب را جذب می‌کند.
2. داستان‌نویسی: یک داستان کوتاه و خنده‌دار بنویسید و در آن تا جایی که می‌توانید از مصدر استفاده کنید. هر چه داستان بامزه‌تر باشد، بهتر در ذهنتان خواهد ماند.
3. بازی نقش: با یک دوست یا هم‌کلاسی، دیالوگ‌های کوتاه طراحی کنید. تلاش کنید در این دیالوگ‌ها از انواع مصدر استفاده کنید. این کار شبیه یادگیری رانندگی در یک محوطه‌ی امن است که در آن آزمون و خطا می‌کنید، اما بدون استرس!

جمع‌بندی

مصدر، یکی از پایه‌ای‌ترین و در عین حال مهم‌ترین مباحث گرامر زبان انگلیسی است. شما با یادگیری درست انواع مصدر (با to، بدون to، منفی، استمراری و کامل) می‌توانید انعطاف بالاتری در جمله‌سازی داشته باشید و منظورتان را دقیق‌تر بیان کنید. فراموش نکنید که تسلط بر مصدر نه تنها به شما در بخش گرامر کمک می‌کند، بلکه قدرت خواندن، نوشتن و صحبت کردن را هم به طرز قابل‌توجهی بهبود می‌بخشد. در واقع، اگر مصدر را به خوبی بلد باشید، مثل این است که نقشه‌ی راهی در دست دارید که می‌توانید مسیر درست در جمله‌سازی را به راحتی پیدا کنید.

پرسش‌های متداول (FAQs)

1. چرا در بعضی موارد از “to” و در بعضی موارد از “-ing” استفاده می‌شود؟
   این موضوع بستگی به فعل یا ساختاری دارد که در جمله استفاده می‌کنید. برخی فعل‌ها نیاز دارند فعل دوم به صورت مصدر با to بیاید (مثل “want to do”) و برخی دیگر ساختار -ing می‌طلبند (مثل “enjoy doing”). یادگیری لیست پرکاربرد این فعل‌ها و تمرین مداوم، بهترین راه برای تشخیص درست آن‌هاست.

2. آیا می‌توان از مصدر منفی بعد از افعال کمکی وجهی استفاده کرد؟
   در حالت معمول، بعد از افعال کمکی وجهی، فعل به صورت ساده (بدون to) می‌آید و منفی کردن آن‌ها از طریق فعل کمکی صورت می‌گیرد. برای مثال: “I can’t go” یا “You mustn’t leave.” بنابراین در این مثال‌ها منفی کردن اصلی روی فعل کمکی (can, must) اعمال می‌شود، نه روی خود فعل دوم.

3. فرق جراند و مصدر با to چیست؟
   جراند (فعل+ing) بیشتر نقش اسم را در جمله ایفا می‌کند (مانند فاعل یا مفعول). اما مصدر با to می‌تواند در جایگاه‌های متنوعی قرار بگیرد و محدوده‌ی وسیع‌تری از کاربردها را ارائه دهد. البته در برخی موارد، هر دو ساختار ممکن است قابل استفاده باشند اما معنای جمله را تغییر دهند.

4. چگونه می‌توانم سریع‌تر کاربرد مصدر را یاد بگیرم؟
   بهترین راه، تمرین مداوم در متن و گفتگوست. فیلم ببینید، جملات را یادداشت کنید، با دوستان خود دیالوگ بنویسید و هر روز زمانی را به این موضوع اختصاص دهید. فلش‌کارت و داستان‌نویسی هم روش‌های جالبی برای تثبیت اطلاعات هستند.

5. آیا می‌توان بعد از حرف اضافه از مصدر با to استفاده کرد؟
   در بیشتر موارد، بعد از حرف اضافه از ساختار -ing استفاده می‌شود (مثلاً “I’m interested in learning new things”). استفاده از مصدر با to بعد از حرف اضافه در انگلیسی استاندارد به ندرت اتفاق می‌افتد و عموماً زمانی صحیح است که حرف اضافه بخشی از یک فعل چندقسمتی (phrasal verb) یا ترکیب خاص باشد. در غیر این صورت، جراند گزینه‌ی رایج‌تری است.